امنیت شبکه کلید توانایی سازمان در ارائه محصولات و سرویسها به مشتریان خود می باشد. از فروشگاههای آنلاین گرفته تا اپلیکیشنهای سازمانی، محافظت از اپلیکیشنها و دادههای روی شبکه برای پیشرفت و ترقی کسبوکار و همچنین اعتبار یک سازمان امری مهم و ضروری است. علاوه براین، امنیت شبکه موثر از خارج شدن زیرساخت از دسترس جلوگیری کرده و در نتیجه عملکرد شبکه را بهبود میبخشد.
امنیت شبکه چیست؟
امنیت شبکه مجموع تمام اقداماتی است که برای محافظت از یکپارچگی شبکه کامپیوتری و اطلاعات درون آن انجام میشود. به عبارتی دیگر زیرساخت شبکه در برابر دسترسی غیرمجاز ، حملات و نقض دادهها محافظت میکند.
دلیل اصلی اهمیت امنیت شبکه این است که دادههای حساس و مهم را دربرابر حملههای سایبری ایمن نگه میدارد و به شما اطمینان میدهد که شبکه امن میباشد.به بیانی دیگر، امنیت شبکه بهکمک ترکیبی از ابزارهای سختافزاری و نرمافزاری برقرار میشودبا مفاهیم امنیت پشتیبانی شبکه میدانیم که هدف اصلی آن جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به بخشهای مختلف شبکه می باشد.
لایههای امنیت شبکه
مدل OSI یکی از استانداردهای توصیف ساختار شبکه است عبارتند از:
لایه اول => داراییهای حیاتی (Mission Critical Assets): دادههایی که باید از آنها محافظت شود.
لایه دوم => امنیت دادهها (Data Security): کنترلهای امنیتی داده از ذخیرهسازی و انتقال دادهها محافظت میکند.
لایه سوم => امنیت برنامه (Application Security): کنترلهای امنیتی برنامه از دسترسی به برنامهها، دسترسی یک برنامه به داراییهای مهم و امنیت داخلی برنامه محافظت میکند.
لایه چهارم => امنیت اندپوینت (Endpoint Security): کنترلهای امنیتی اندپوینت از اتصال بین دستگاهها و شبکه محافظت میکند.
لایه پنجم => امنیت شبکه (Network Security): کنترلهای امنیتی شبکه از شبکه سازمان در برابر دسترسی غیرمجاز محافظت میکند.
لایه ششم => امنیت محیطی (Perimeter Security): کنترلهای امنیتی محیطی شامل روشهای امنیتی فیزیکی و دیجیتالی است که به طور کلی از کسب و کار محافظت میکند.
لایه هفتم => لایه انسانی (The Human Layer): کنترلهای امنیتی انسانی شامل شبیهسازیهای فیشینگ و کنترلهای مدیریت دسترسی است که از داراییهای حیاتی در برابر تهدیدات انسانی از جمله مجرمان سایبری، خودیهای مخرب و کاربران سهل انگار محافظت میکند.
خطرات رایج امنیت شبکه
شبکههای کامپیوتری مانند هر دارایی دیگر به روشهای مختلفی در معرض خطر قرار دارند. تهدیدهایی که شبکهها به طور معمول باید برای آن آماده شوند، عبارتاند از:
- دسترسی غیرمجاز: اگر یک کاربر غیرمجاز به یک شبکه دسترسی پیدا کند، میتواند داده های محرمانه آن شبکه را مشاهده کند. عوامل مخرب با دسترسی غیرمجاز به شبکههای کامپیوتری میتوانند اطلاعات محرمانه را افشا کنند یا سیستمهای داخلی را به خطر بیندازند.
- حملات DDoS: حملات DDoS با ارسال ترافیک به مقدار زیاد باعث کندی یا از دسترس خارج شدن سرویس برای کاربران مجاز میشود.
- سوء استفاده از آسیبپذیری: هکرها میتوانند از آسیبپذیری شبکه در پرتالهای ورود، برنامهها، سختافزار یا سایر مناطق برای نفوذ به شبکه برای اهداف مخرب مختلف استفاده کنند.
- آلودگیهای بدافزار (Malware infections): از آلودگیهای رایج بدافزاری میتوان به باجافزارها اشاره کرد که دادهها را رمزگذاری میکنند یا از بین میبرند و با این عمل دسترسی کاربران به شبکه را محدود میکنند.نرمافزارهای جاسوسی که به مهاجمان اجازه میدهند تا اقدامات کاربر را ردیابی کنند نیز از انواع دیگر بدافزار هستند. بدافزار میتواند از منابع مختلفی از جمله وبسایتهای ناامن، دستگاههای آلوده کارمندان یا حملات خارجی هدفمند وارد شبکه شود.
- تهدیدات داخلی: کارمندان یا پیمانکاران داخلی میتوانند بهطور ناخواسته امنیت شبکه را تضعیف کنند یا در صورت ناآگاهی از شیوههای امنیتی، اطلاعات را فاش کنند. در موارد دیگر، کاربران ممکن است عمدا یک شبکه را به خطر بیندازند یا با توجه به دلایل شخصی خود باعث افشای داده های مهم شرکت شوند.
خلاصهای از انواع نرمافزارها و ابزارهای تأمین امنیت شبکه:
- کنترل دسترسی (Access Control): محدود کردن دسترسی به شبکه و سیستمها به گروه خاصی از کاربران و دستگاهها.
- دسترسی(ZTNA): تنها اجازه به کاربران برای انجام کارهایشان و مسدود کردن دسترسی به بخشهای دیگر.
- آنتیویروس و ضدبدافزار: شناسایی، حذف و جلوگیری از آلوده شدن به ویروسها و بدافزارها.
- امنیت برنامه (Application Security): نظارت و محافظت از برنامههای سازمانی در برابر تهدیدات مدرن.
- تجزیهوتحلیل رفتاری (Behavioral Analytics): تجزیهوتحلیل رفتار شبکه برای شناسایی فعالیتهای غیرعادی.
- امنیت ابری (Cloud Security): محافظت از زیرساختها و ابزارهای مبتنی بر فضای ابری.
- پیشگیری از دستدادن دادهها (DLP): شناسایی و جلوگیری از نقض دادههای حساس.
- امنیت ایمیل (Email Security): محافظت از ایمیلها در برابر حملات فیشینگ و بدافزارها.
- فایروال (Firewall): بررسی ترافیک ورودی و خروجی برای جلوگیری از دسترسیهای غیرمجاز.
- سیستم تشخیص نفوذ (IDS): شناسایی تلاشهای غیرمجاز برای دسترسی به دادهها یا شبکه.
- سیستم پیشگیری از نفوذ (IPS): جلوگیری از نفوذ به شبکه با شناسایی و مسدود کردن تلاشهای غیرمجاز.
چگونه با استفاده از ابزارهای تحلیلی، امنیت شبکه را افزایش دهیم؟
ابزارهای تحلیلی امنیت شبکه به منظور شناسایی، پیشبینی، و پاسخ به تهدیدات امنیتی استفاده میشوند. این ابزارها با تحلیل دادهها و ترافیک شبکه، به شناسایی الگوهای غیرعادی و فعالیتهای مشکوک کمک میکنند و امنیت شبکه را افزایش میدهند. در ادامه، برخی از اهداف و کاربردهای اصلی این ابزارها آورده شده است:
- شناسایی تهدیدات: ابزارهای تحلیلی میتوانند تهدیدات امنیتی را در زمان واقعی شناسایی کنند. این شامل شناسایی حملات سایبری، فعالیتهای مشکوک، و تلاشهای نفوذ میشود.
- پیشبینی حملات: با تحلیل دادههای تاریخی و الگوهای ترافیک شبکه، این ابزارها میتوانند حملات آینده را پیشبینی کنند و به سازمانها کمک کنند تا اقدامات پیشگیرانه انجام دهند.
- پاسخ سریع به تهدیدات: ابزارهای تحلیلی به تیمهای امنیتی امکان میدهند تا به تهدیدات سریعتر و مؤثرتر پاسخ دهند. این ابزارها میتوانند هشدارهای فوری درباره تهدیدات ارسال کنند و اطلاعات لازم برای اقدامات اصلاحی را فراهم کنند.
- کشف رفتار غیرعادی: این ابزارها با تجزیه و تحلیل رفتار معمول شبکه، هرگونه فعالیت غیرعادی را شناسایی میکنند که میتواند نشانهای از وجود تهدید باشد.
- مدیریت وقایع امنیتی: ابزارهای تحلیلی به جمعآوری، ذخیره و تجزیه و تحلیل وقایع امنیتی کمک میکنند. این امر به مدیریت بهتر رویدادهای امنیتی و ایجاد گزارشهای جامع کمک میکند.
- افزایش آگاهی از وضعیت امنیتی: با فراهم کردن یک دید کلی از وضعیت امنیتی شبکه، این ابزارها به تیمهای امنیتی کمک میکنند تا از نقاط ضعف شبکه آگاه شوند و اقدامات لازم را برای بهبود امنیت انجام دهند.
- پشتیبانی از تحقیقات امنیتی: در صورت وقوع یک حمله، ابزارهای تحلیلی اطلاعات مورد نیاز برای تحقیقات دقیق و شناسایی منبع تهدید را فراهم میکنند.
برخی از ابزارهای معروف تحلیل امنیت شبکه عبارتند از:
- Splunk: برای تجزیه و تحلیل و مانیتورینگ دادههای ماشین.
- ArcSight: برای مدیریت اطلاعات امنیتی و رویدادها (SIEM).
- QRadar: یک پلتفرم SIEM برای تجزیه و تحلیل امنیت.
- SolarWinds: برای مانیتورینگ شبکه و تجزیه و تحلیل ترافیک.
- Wireshark: برای تحلیل ترافیک شبکه در سطح بستههای داده.
استفاده از این ابزارها به سازمانها کمک میکند تا یک لایهی اضافی از امنیت به شبکه خود اضافه کنند و از دادهها و منابع خود در برابر تهدیدات محافظت کنند.
سخن پایانی
امنیت شبکه از جنبههای حیاتی هر سازمانی است که به حفظ دادهها و منابع ارزشمند کمک میکند. ابزارهای تحلیلی امنیت شبکه نقش مهمی در شناسایی، پیشبینی و پاسخ به تهدیدات امنیتی ایفا میکنند. این ابزارها با تحلیل دادهها و ترافیک شبکه، به شناسایی الگوهای غیرعادی و فعالیتهای مشکوک کمک میکنند و از این طریق امنیت شبکه را افزایش میدهند.
استفاده از ابزارهای تحلیلی امنیت شبکه به سازمانها کمک میکند تا یک لایهی اضافی از امنیت به شبکه خود اضافه کنند و از دادهها و منابع خود در برابر تهدیدات محافظت کنند. این ابزارها با ارائه دیدگاههای دقیق و بهروز، امکان تصمیمگیریهای بهینه و اقدامات پیشگیرانه را فراهم میکنند و از این طریق، امنیت شبکه را به سطح بالاتری میرسانند.